Het bloemetje

Beste lezer, het bloemetje, een ‘aards verschijnsel’ dat misschien wel de meeste emotie uit naast de mens. Of de rozenblaadjes nu liefde willen vertellen uit een enorm zweterige hand of dat een combi van allerlei bloemen ‘het spijt me’ wil zeggen. De tulpen die de boodschap moeten achterlaten ‘omdat ik van je hou’ of gewoon de lentesfeer in de kamer maakt. Het geeft kleur met als betekenis een goed hart.

“Het bloemetje zijn wij omdat wij het laten bloeien!”

De uitgedroogde begonia die eenzaamheid of verdriet vertoont, en dezelfde plant die op sterven ‘hangt’ omdat het geen verzorging krijgt van de eigenaar. Een eigenaar die in de shit zit, of het niet meer ziet zitten vanwege eenzaamheid. Een gevoel van verlatenheid zodat de kleur overal uit is. Die ene begonia die weer herrijst met de vuilnis die mams, de bezorgde moeder uit de vaas haalt en met tranen er weer een nieuwe inzet. Tranen die misschien neervallen bij het dode bloemetje om herstel te zaaien.

“Is de uitgedroogde begonia opgestaan uit de dood?”

De zorgelijke ‘gebroken hartenbloem’ die tóch kleur geeft, maar naast een redelijk stabiel leven tóch een stukje verdriet uit. Verlies van geliefde of familie. De vaste handvaten die opeens weg zijn. Het gevoel van ‘waarom?!’ en het ongeloof dat de gebroken harten uit in de vaas op het kastje bij de TV of in de keuken. En, het madeliefje dat graag op het weiland vreugde viert in de buurt van de smoorverliefden die rondrennen en knuffelen. De zon die met alle liefde en warmte op het stel en de bloemetjes schijnen en de welverdiende warmte afgeeft.