Sinterklaas, mag ik van u…
Dag Sinterklaasje, daag daag daag, dát hoeft van mij niet, nog lánger niet… 5 December is pas pakjesavond. Ik wil u vragen Sint, of u mij geluk, liefde en gezondheid wilt geven. Iedereen is een kind voor u, want u bent toch al heel oud? Liefde, gezondheid en geluk, dat is toch elk jaar weer een cadeau! Niet iedereen krijgt dat jammergenoeg. Ook hun gun ik dit! Sint, dat hoeft niet via de schoorsteen, mijn ouders hebben ook een voor, én achterdeur. En, via mijn hart mag het ook, hoor?! Sint, en natuurlijk ook pieten, wees welkom!
“Liefde, geluk en gezondheid is elk jaar weer een cadeau”
Sinterklaas, ik snap dat u heel veel kinderen en volwassen kinderen heeft te beoordelen, Of ze cadeaus verdienen, lekkernij of de roe. Ik snap dat u veel ophef krijgt over uw pieten, die net zulke kindervrienden zijn als u… Maar mijn wens, liefde, gezondheid en geluk verdienen we toch allemaal? Daar hoeft u toch niet zo druk mee te zijn? Hoe meer van dit, hoe meer sinterklaas kapoentje zal klinken. En doe wat in mijn schoentje, doe wat in mijn laarsje, danku Sinterklaasje zal u dan toch echt een dankbaar gevoel geven?!
“Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe!
Sint, ik sta bij u in het krijt, want dit jaar was ik niet altijd even lief, maar… niemand is perfect! Dat zal u wel begrijpen, toch? Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe… Al met al ben ik best wel een lief ventje, want ik ben erg tevreden over alles! Dankbaarheid is hoop ik genoeg voor lekkers? En behulpzaamheid naar mijn leeftijdgenootjes is hoop ik genoeg voor die aai over mijn bol? Lieve Sint en Pieten, ik eindig nu met mijn brief schrijven, want ik moet mijn schoenen nog poetsen voor als ik die morgenavond bij de verwarming in de kamer zet. Vriendelijke groet, het denkbare dankbare kind dat veel heeft meegemaakt op jonge leeftijd… (zoals velen!) Maar ondanks dat, de hoop niet heeft opgegeven!
Is dankbaarheid genoeg voor lekkers?
