De digitale transformatie…
Dat platte vierkante ding, wat kan ik er mee? Dat zal een vraag kunnen zijn van iemand van 15 die niet weet wat een diskette is. Kan er een foto op en kan het op Wifi? Hoeveel foto ’s kunnen er op? Kan ik er mijn playlist op downloaden en waar zit de aansluiting voor de oortelefoon? Een rare gedachte natuurlijk voor mensen geboren in de jaren tachtig en negentig, en de decennia ervoor… Wij weten namelijk wat het wél is, namelijk de geboorte van een snel groeiende digitale revolutie. Een samenleving waarbij we allemaal dankzij deze ‘diskette’ interactie op ons scherm hebben kunnen krijgen. Toen de diskette CD-ROM werd is daarna met de DVD en vervolgens met de cloud het datafeest begonnen. We hebben data nodig, omdat we willen communiceren, want een computer, laptop of smartphone zonder opslagmedia, dat is toch maar een dom ding?!
Ik kan me nog herinneren, ik zat op de middelbare school en we hadden al een paar jaar een computer, leuk voor spelletjes en soms nodig voor huiswerk. Toen in die tijd begon het al een beetje op onze school dat je dingen moest uittypen en printen. Je hoorde zo nu en dan al eens iets over e-mail en websites, msn of Hotmail. Het zal, dacht ik bij mezelf, maar het ging allemaal sneller dan ik dacht. Klasgenoten begonnen te vragen of ik internet en e-mail had, en ICQ… Ik wist wat internet en e-mail was, maar ICQ? Mij werd verteld dat je daarmee kon chatten. Je spreekt het trouwens uit als ‘I Seek You’. Het is de voorganger van MSN Messenger. Maar daarover straks meer… 😉 Ik had eigenlijk helemaal niet zoveel interesse in ICQ, want ik vond het belangrijk om in de échte wereld met elkaar te zijn en niet achter een computerscherm. Maar tóch ging er wat veranderen…
Het moment dat het kastje, het inbelmodem, bovenop de computer stond en we voor het eerst zouden gaan internetten was een ‘speciaal moment’. Ik kan me nog herinneren dat ik ‘Netscape’ (het tegenwoordige Chrome of Edge, etc.) ging opstarten en dat het inbelvenster verscheen. Eenmaal op ‘verbinden’ te hebben geklikt begon dat modem een enorme herrie te maken. Je ging namelijk via je telefoonlijn het internet op, dus moest het modem bellen naar een nummer dat ervoor zorgde dat je het internet op kon. De kiestoon was gezet en het gejengel volgde er achterna en toen werd het scherm wit. Het enige wat je zag was ‘bezig te verbinden met…’ Dát was een moment dat je verbonden was met de buitenwereld. Na een tijdje begonnen er wat afbeeldingen te verschijnen en stonden te teksten van de website al voor je klaar. De verkenning van de grote online wereld is begonnen!
De wereld rond in miljoenen bits en bytes
Ik kan me herinneren dat ik allerlei websites af ging die ik weleens op de TV zag, waaronder die van een bekende Nederlandse muziekzender die toen nog best veel extra ’s voor je in petto had als je naar de website ging. Daarna ging mijn verkenningstoer verder, namelijk naar internationale websites, webwinkels en werd er gezocht op onderwerpen die me erg boeide. Een uur was zo al voorbij, een uur waarbij ik echt versteld stond wat internet voor mogelijkheden bood. Vanuit je huiskamer de hele wereld over reizen, de grootste bibliotheek die er maar is met nog plaatjes in kleur ook! Zélfs bewegende animaties! Een paar weken later was dat ook aan de telefoonrekening te merken!!! In die tijd was het internet tergend langzaam, een tekst was vrij snel geladen, maar een afbeelding, dat ging lijntje voor lijntje… Je snapt wel dat je zo een half uur op internet zat voordat je hebt gezien wat je zocht. Ik vertelde op school dat we op internet waren aangesloten, en drie keer raden… ‘Wat is je mail en heb je nu ICQ?’. Eenmaal thuis zocht ik alle gegevens op en gaf het e-mailadres door en heb ik een ICQ account gemaakt. Toch vond ik het stiekem wel héél erg leuk want je kon veel makkelijker één op één contact hebben met iemand en dan komen er héél andere gesprekken dan dat je in groepsverband bent.
Sinds dien werd het online gebeuren steeds meer en meer en begon ons leven een ‘virtuele’ rugzak te krijgen. Uiteindelijk had ik de hele klas in mijn lijstje staan en werd ICQ vervangen voor MSN. Als je geen MSN had dan hoorde je er niet bij en kreeg je ook niet zoveel ‘nieuwtjes’ meer mee! Eigenlijk te gek voor woorden, maar kijk nú eens om je heen! Is toch hetzelfde? Wát heb je geen Facebook of WhatsApp? Dan woon je in een grot wordt weleens gezegd. 🙂 Naast het ontdekken van de online wereld en het online socializen met bekenden, én onbekenden kwam er een nieuw ding bij, namelijk online muziek downloaden en later zelfs films en series! Dit was uiteraard illegaal, maar ach… we waren ons van geen kwaad bewust en iedereen deed het toch? Waarom heb je anders een MP3 speler of brander? Die gebruik je niet om een sigaret mee aan te steken… , toch?! Stiekem wisten we wel dat er ook betaalde alternatieven waren, maar waar moesten wij studenten dat van doen? Het was allemaal nét weer wat uitdagender, dat downloaden, kijken, luisteren zonder er voor naar de platenwinkel of videotheek te gaan. Tóch had de videotheek ook wel wat speciaals, je kwam dan zo ’n gezellige winkel binnen en kon je een praatje maken met andere mensen of te verkoper / verhuurder. Helaas… dát hebben we met z ’n allen verpest 🙂 😉
Even later kregen we internet via de kabel, toen dat mogelijk was konden we internetten voor een vast bedrag per maand! Toen is alles heel snel gegaan. Social media werd geboren en we zaten allemaal openbaar met ons profiel te werken. We leerden veel nieuwe mensen kennen en huwelijken worden werkelijkheid door deze social media! Naast de computer was er ook een telefoon bijgekomen, en dat maakte de ‘living in the future’ helemaal compleet. Met je telefoon in je zak heb je je virtuele wereld altijd bij je en elk uur zijn er wel meerdere momenten dat je een oogje werpt op je scherm van je smartphone. In mijn ervaring is er in vijftien jaar tijd enorm veel veranderd in de omgeving. Vroeger keek iedereen nog vooruit in de steden of dorpen, en zeiden we nog meer ‘hoi’ tegen elkaar, tegenwoordig kom je altijd wel iemand tegen die op zijn of haar telefoon kijkt als je in de samenleving loopt. Jammer, want het maakt het er in realiteit niet beter op, maar je doet het zelf toch net zo goed? Zal een volgend ding een platform worden waarbij we in ‘het eggie’ bij elkaar komen om op een plek samen iets ‘virtueels’ te doen? Ik denk dat dat best een leuk idee kan zijn omdat je dan in realiteit met elkaar communiceert, en toch ook in dezelfde realiteit nieuwe mensen leert kennen en banden kunt versterken.
