Een stille aanbidder

Beste lezer, dit keer een gedicht. Het onderwerp van het gedicht heeft te maken met ‘aanbidder’. Voor zover ik kan zien heb ik dit gedicht nog nooit eerder gepost of héél lang geleden. Ik ben het per toeval tegengekomen op mijn computer. Voor veel mensen is het behoorlijk spannend, als ze verliefd zijn op iemand en ze weten niet of het wederzijds is. Je wordt steeds gekker op hem of haar, en uiteindelijk barst de bom! Een barstende bom van ja of nee… Deze barstende bom hoeft absoluut niet negatief te zijn, maar de emoties van de spanning kunnen ook positief zijn als het richting ‘ja’ gaat. De ja van ‘ik vind je (ook) leuk!’.

Als je de brief leest dan zal je misschien denken: ‘hoezo het morgen vragen?’ Ik wacht mijn moment af… ookal is dat volgende week, volgende maand of misschien wel volgend jaar. Het verliefd zijn kan erg lastig zijn, en vooral als je merkt dat zij niet echt in je directe vriendenkring of collegiale kring zit. Zij qua ‘doe en denk niveau’ een heel stuk hoger zit dan jij. Wat zeggen anderen erover als je het vertelt? Vinden zij je niet bij hem of haar passen? Wat gaat het met je gedachten doen? Ga je er juist op af of wacht je langer? Wat er ook gebeurt, luister lekker naar je eigen hart! Doe wat jij wil, het gaat om jou of jullie 😉 Gelukkig hoef ikzelf niet meer zo ’n brief te sturen…… Klik op de afbeelding om te vergroten…